Bir tarih, bir kahraman, bir şımarık ve muhteşem ses…
İnsanın kendine edebileceği her şeyi etti ve sessizce gitti. Halbuki peşinden milyonlar “I will always love you” demişti. Airport ta “my name is not susan ” çaldığında nasıl da başlardık sıradan ve sessizce kareografiye…
Bir dönem başlatmıştı benim için. Bittikten yıllar sonra beni bile şaşırtmış yeniden başlamasına yardım etmişti.
Daha iyisini hak etmişti. En azından tek başına değil yanında birileri olmalıydı. Yazık…
Bu kez kilisede ilahiler okuyacak bir whitney olmayacak. daha doğrusu kilisede ilahi okumak için bulunmayacak..
huzur içinde yat Whitney H
ouston..
